Poliestry - żywice alkidowe
Alkidale to żywice polimerowe z grupy poliestrów, otrzymywane z alkoholi polihydroksylowych (np. gliceryny) i kwasów polikarboksylowych lub ich bezwodników. Termin żywice alkidowe pochodzi od nazwy substratów używanych do ich produkcji.
Najczęściej stosowane kwasy polikarboksylowe oraz ich bezwodniki to kwas izoftalowy, bezwodnik ftalowy, bezwodnik maleinowy. Natomiast przykłady alkoholi polihydroksylowych stosowanych w procesie syntezy to glicerol, pentaerytryt, glikol etylenowy. Dodatek kwasu tłuszczowego w procesie produkcji żywic alkidowych w znaczny sposób poprawia elastyczność żywic.
Schemat syntezy żywicy alkidowej przedstawia Rys. 1.
Rysunek 1: Schemat otrzymywania żywicy alkidowej.
Żywice alkidowe, można podzielić m.in. ze względu na:
- obecność w ich składzie kwasów tłuszczowych (żywica niemodyfikowana i zmodyfikowana);
- na zawartość dodatków (oleju) – bardzo chude (< \( 35\% \)), chude ( \( 35-45\% \)), średnie ( \( 46-55\% \)), tłuste ( \( 56-70\% \)), bardzo tłuste (> \( 70\% \));
- zdolności do suszenia (np. dodatek kwasów tłuszczowych zwiększa stopień nienasycenia, szybkość „suszenia” żywic).
Właściwości żywic alkidowych:
- duża twardość, elastyczność;
- duży opór elektryczny;
- dobre właściwości izolacyjne;
- dobre właściwości błonotwórcze.
Żywice alkidowe są stosowane w produkcji:
- syntetycznych farb, lakierów i emalii;
- termoutwardzalnych tworzyw sztucznych;
- powłok meblowych.