Wodorkami nazywamy związki wodoru z innymi pierwiastkami. Wzory wodorków piszemy w zależności od tego z pierwiastkiem której grupy układu okresowego wiąże się wodór. Skład wodorków można przedstawić ogólnymi wzorami:

jeżeli \( E \) znajduje się w 1-15 grupie układu okresowego.

jeżeli \( E \) znajduje się w 16 i 17 grupie układu okresowego.

Nazwy wodorków metali tworzy się analogicznie jak nazwy tlenków, np.
\( NaH \) – wodorek sodu
\( BaH_2 \) – wodorek baru
\( AlH_3 \) – wodorek glinu

Nazwy wodorków niemetalu zaczynają się przedrostkiem wywodzącym się z nazwy niemetalu z końcówką "wodór".
\( H_2S \) – siarkowodór
\( HF \) – fluorowodór
\( HCl \) – chlorowodór
\( HI \) – jodowodór
Dla niektórych wodorków używa się tylko nazw zwyczajowych, np.:
\( H_2O \) – woda
\( NH_3 \) – amoniak
\( CH_4 \) – metan

Wodorki metali są najczęściej jonowe i zawierają w sieci krystalicznej jon wodorkowy, \( H^- \) (jądro wodoru otoczone jest dubletem elektronowym). Wodorki niemetali mają budowę kowalencyjną. Między wodorkami metali i niemetali nie ma ostrej granicy. W miarę jak wzrasta elektroujemność pierwiastków, zmienia się charakter wiązania od typowo jonowego z ujemnym jonem wodorkowym \( H^- \), aż do kowalencyjnego silnie spolaryzowanego z dodatnim jonem wodorowym \( H^+ \). Wodorki metali są ciałami stałymi a wodorki niemetali gazami.

Otrzymywanie wodorków:
1. Bezpośrednia synteza pierwiastka z wodorem:

2. Termiczny rozkład chlorku amonu

Właściwości chemiczne:
Wodorki cechuje wielka różnorodność właściwości chemicznych.
1. Wodorki metali reagują gwałtownie z wodą tworząc zasady, przy czym wydziela się wodór

2. Wodorki niemetali takich jak fluorowce i tlenowce rozpuszczając się w wodzie tworzą kwasy beztlenowe, np.
wodny roztwór fluorowodoru \( HF \) -kwas fluorowodorowy,
wodny roztwór chlorowodoru \( HCl \) -kwas chlorowodorowy (lub solny).
3. Amoniak \( NH_3 \) jest jedynym wodorkiem, który reagując z wodą tworzy związek o charakterze zasadowym wodorotlenek amonowy:

którego nie wyodrębniono w stanie wolnym.
4. Pozostałe wodorki niemetali nie reagują z wodą. Ich niewielka rozpuszczalność w wodzie polega na rozpuszczaniu fizycznym (wymieszaniu).