Estry wykazują wyraźny i charakterystyczny zapach (np. octan etylu \( (\ce{CH}{_3}\ce{C(}{=}\ce{O)}{-}\ce{O}{-}\ce{CH}{_2}\ce{CH}{_3}) \) ma zapach gruszki, a octan 3-metylobutylu \( (\ce{CH}{_3}\ce{C(}{=}\ce{O)}{-}\ce{O}{-}\ce{CH}{_2}\ce{CH}{_2}\ce{CH(CH}{_3}\ce{)}{_2}) \) ) wykazuje zapach banana). Estry proste mają temperatury wrzenia zbliżone do temperatur wrzenia aldehydów i ketonów o takiej samej liczbie atomów węgla w strukturze i niższe niż te wykazywane przez homologiczne kwasy karboksylowe. Są polarne i rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalność estrów maleje wraz ze wzrostem długości łańcucha. Dlatego też tłuszcze (ciała stałe, temperatury topnienia powyżej temperatury pokojowej, łańcuchy nasycone), oleje (ciecze, temperatury topnienia poniżej temperatury pokojowej) oraz estry o skomplikowanym długim łańcuchu węglowym są nierozpuszczalne w wodzie.

Estry proste, podobnie do amidów, ulegają hydrolizie w środowisku wodnym lub w rozcieńczonych kwasach (reakcja ( 1 ) ) i zasadach ( 2 ). Estry złożone hydrolizują dając mydło (zob. Rys. 1 ).