Tego rodzaju sole hydrolizują w roztworach wodnych powodując odczyn zasadowy. Na przykład octan sodu jest solą pochodzącą od mocnej zasady \( \ce{NaOH} \) i słabego kwasu octowego. Po rozpuszczeniu tej soli w wodzie zachodzi reakcja :
lub
Tworzący się w wyniku hydrolizy kwas octowy jest słabym kwasem, a więc jest słabo zdysocjowany na jony. Zasada sodowa jest natomiast silnie zdysocjowana i znajdujące się w roztworze jony \( \ce{H^+} \) nadają mu odczyn zasadowy (pH > 7).
Stała równowagi dla tej reakcji wynosi:
Jeżeli obie strony równania pomnożymy przez stężenie cząsteczek wody \( [\ce{H_2O}] \), które jest wartością stałą, to otrzymamy stałą hydrolizy:
Jeżeli licznik i mianownik pomnożymy przez \( [\ce{H^+}] \) to otrzymamy:
To wyrażenie na stałą hydrolizy przybiera postać:
Można zatem powiedzieć, że stała hydrolizy dla soli pochodzącej od mocnej zasady i słabego kwasu jest określona wzorem:
W wyniku reakcji hydrolizy powstaje \( \ce{KOH} \), który jest mocną zasadą całkowicie zdysocjowaną na jony. Kwas azotowy(III) jest słaby, więc w roztworze pozostaje w formie cząsteczek \( \ce{HNO_2} \). W roztworze mamy zatem niezdysocjowane cząsteczki \( \ce{HNO_2} \), jony potasowe i jony wodorotlenowe, które powodują alkalizację środowiska. W roztworze wodnym \( \ce{KNO_2} \) ma odczyn zasadowy (pH > 7).