W module Reakcje redoks - zapis i uzgadnianie przedstawiony został ogólny sposób bilansowania równań reakcji typu redoks bez rozważania wpływu odczynu roztworu. W tym module skupimy się na uzgadnianiu równań reakcji redoks zapisanych przy użyciu notacji jonowej oraz przy założeniu, że odczyn roztworu, w którym dana reakcja zachodzi jest kwasowy.
Reakcję roztwarzania magnezu w kwasie azotowym(V) ( \( pH<7 \)) można zapisać jonowo w następujący sposób:
Stosując odpowiednie reguły ustalania stopni utlenienia pierwiastków można zapisać:
Zapiszmy rówania połówkowe w nieco inny niż przedstawiony w module Reakcje redoks - zapis i uzgadnianie sposób, mianowicie bez bilansowania ładunku w obrębie pojedynczego równania połówkowego:
Jak można zauważyć, w równaniu połówkowym utleniania, zachowana jest masa - po obydwu stronach tego równania występuje pojedynczy atom lub jon magnezu. Aby zbilansować ładunek w tym równaniu wystarczy dopisać po jego prawej stronie dwa elektrony. W przypadku drugiego z równań połówkowych nie jest zbilansowana ani masa ani ładunek. Po lewej stronie tego równania całkowity ładunek to 1-, podczasy gdy dla prawej wynosi on zero. W przypadku masy, po stronie lewej równania występuje tylko jeden atom azotu oraz trzy atomy tlenu, natomiast po prawej dwa atomy azotu i jeden tlenu. Zbilansowanie liczby atomów azotu wymaga dopisania współczynnika stechiometrycznego równego dwa przed anionem po lewej stronie tego równania:
Dopisanie dwójki w równaniu połówkowym redukcji spowodowało zmianę wartości całkowitego ładunku po lewej stronie do 2- oraz zwiększenie liczby atomów tlenu do sześciu. W celu zbilansowania atomów tlenu, po prawej stronie równania należy dopisać pięć cząsteczek wody:
Po prawej stronie równania redukcji azotu występuje dziesięć atomów, których brak po lewej stronie tego równania. Ponieważ rozważana reakcja roztwarzania magnezu zachodzi w środowisku kwasowym, można dopisać po lewej stronie równania połówkowego dziesięć jonów \( \text{H}^{+} \):
W kolejnym etapie należy zbilansować ładunek w obrębie rówania redukcji azotu a następnie pomiędzy równaniami połówkowymi. W tym celu należy dopisać osiem elektronów po lewej stronie drugiego z równań połówkowych oraz przemnożyć stronami równanie utleniania magnezu przez cztery:
Po przepisaniu współczynników stechiometrycznych z równań reakcji połówkowych do równania ( 1 ) otrzymujemy zbilansowane równanie reakcji roztwarzania magnezu:
W czasie zachodzenia reakcji zmianiają się stopnie utlenienia chloru, jak i siarki. Chlor ulega redukcji, jego stopień utlenienia zmienia się z +5 do -1, jednocześnie stopień utlenienia siarki wzrasta z +4 do +6:
Reakcje połówkowe utleniania i redukcji mają postać:
W pierwszej z reakcji połówkowych występuje nadmiar atomów tlenu po stronie prawej w stosunku do lewej. W przypadku reakcji redukcji chloru tlen obecny jest tylko po lewej stronie tego rówania:
W celu zbilansowania liczby atomów tlenu w obrębie równań należy dopisać do każdego z nich cząsteczki wody:
Wprowadzenie do równań reakcji cząsteczek wody spowodowało pojawienie się atomów wodoru, które należy zbilansować dopisując jony \( \text{H}^{+} \) do odpowiedniej strony równania reakcji połówkowej:
W konsekwencji, jony wodorowe spowodowały zmianę całkowitego ładunku dla danej strony równania reakcji połówkowej, który z kolei musi zostać zbilansowany poprzez dopisanie odpowiedniej ilości elektronów, a także należy pomnożyć obustronnie równanie reakcji utleniania siarki przez 3 w celu uzgodnienia ilości elektronów wymienianych pomiędzy równaniami połówkowymi:
Ostatecznie, zbilansowane równanie reakcji ( 9 ) ma postać:
Zadania do samodzielnego rozwiązania
Treść zadania:
Uzgodnij poniższe równania reakcji redoks, przyjmując, że odczyn roztworu jest kwasowy ( \( pH<7 \)):- \( w{\text{Cr}_2 \text{O}_7}^{2-}+x{\text{NO}_2}^{-}=y\text{Cr}^{3+}+z{\text{NO}_3}^{-} \)
- \( u\text{H}^{+}+w\text{H}_2 \text{O}_2+x\text{Fe}^{2+}=y\text{Fe}^{3+}+z\text{H}_2 \text{O} \)
- \( t\text{H}^{+}+u\text{H}_2 \text{O}+w{\text{MnO}_4}^{-}+x\text{SO}_2=y\text{Mn}^{2+}+z{\text{HSO}_4}^{-} \)
- \( w\text{Cr}^{3+}+x{\text{BiO}_3}^{-}=y{\text{Cr}_2 \text{O}_7}^{2-}+z\text{Bi}^{3+} \)
Rozwiązanie:
Ad. 1. \( {\text{Cr}_2 \text{O}_7}^{2-}+2{\text{NO}_2}^{-}+8\text{H}^{+}=2\text{Cr}^{3+}+z{\text{NO}_3}^{-}+4\text{H}_2 \text{O} \)
Ad. 2. \( 2\text{H}^{+}+\text{H}_2 \text{O}_2+2\text{Fe}^{2+}=2\text{Fe}^{3+}+2\text{H}_2 \text{O} \)
Ad. 3. \( \text{H}^{+}+2\text{H}_2 \text{O}+2{\text{MnO}_4}^{-}+5\text{SO}_2=2\text{Mn}^{2+}+5{\text{HSO}_4}^{-} \)
Ad. 4. \( 4\text{H}^{+}+2\text{Cr}^{3+}+3{\text{BiO}_3}^{-}={\text{Cr}_2 \text{O}_7}^{2-}+3\text{Bi}^{3+}+2\text{H}_2 \text{O} \)
Moduł opracowano na podstawie [1], [2], [3].
Bibliografia
1. Z. Kalicka, E. Kawecka-Cebula, M. Szałkowicz: Zbiór zadań z chemii ogólnej dla studentów metalurgii, Wydawnictwo AGH, Kraków 19912. K. M. Pazdro: Zbiór zadań z chemii dla szkół średnich, Oficyna Edukacyjna Krzysztof Pazdro, Warszawa 1994
3. J. Banaś i W. Solarski (Red.): Chemia dla inżynierów. Materiały do kształcenia w systemie otwartym, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2008