Loading...
 
Geologia. Ziemia i procesy endogeniczne
Pod redakcją:Tadeusz Słomka
Autorzy/Autorki:Anna Waśkowska, Tadeusz Słomka, Jan Golonka
Afiliacja autorów:AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
Wydawca:Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie
Data publikacji:2022
Recenzja: Prof. dr hab. Andrzej Ślączka, Uniwersytet Jagielloński
Prof. dr Pavol Rybár, Technische Universität Bergakademie Freiberg (Germany)
ISBN:978-83-963036-1-5

Geologia. Ziemia i procesy endogeniczne
Minerały poboczne i akcesoryczne

Wśród minerałów pobocznych i akcesorycznych, w skałach magmowych, najczęściej występują cyrkon, apatyt, tytanit, monacyt, ksenotym, ilmenit, magnetyt. Są to jednocześnie minerały zaliczane do grupy minerałów ciężkich, czyli takich których gęstość jest nie mniejsza niż 2,9 \( g/cm^3 \) [1].

Tabela 1: Cechy chemiczne i fizyczne cyrkonu, tytanitu, magnetytu i ilmenitu.
CYRKON
TYTANIT
MAGNETYT
ILMENIT
Skład chemicznykrzemian Zrkrzemian Ca i Titlenek Fetlenek Fe, Ti
Pokrój kryształuizometryczny, słupowy, zwykle krótko-słupowysłupowy do tabliczkowegoregularnygrubotabliczkowy- krótkosłupowy
Układ krystalograficznytetragonalnyjednoskośnyizometrycznytrygonalny
Twardość w skali Mohsa6,5-7,55,0-5,55,5-6,55,0-5,5
Łupliwośćsłabo zaznaczona (110)wyraźna do niewyraźnejnie ujawnianiewyraźna
Przełamnierówny, muszlowynierówny, muszlowynierówny, muszlowynierówny, muszlowy
Gęstość4,67-4,71 \( g/cm^3 \)3,52-3,54 \( g/cm^3 \)5,1-5,2 \( g/cm^3 \)4,68-4,76 \( g/cm^3 \)
Barwabezbarwny, zabarwiony na kolory brązowy, czerwonawy, żółtawy, szary bezbarwny, zabarwiony na różne kolory czarnaczarna, ciemnoszara
Rysabiałabiałaczarnaczarna, brunatna
Połyskszklisty do diamentowegoszklisty do tłustegometalicznymetaliczny
Inne własnościkruchyprzeźroczysty, pleochroiczny, często tworzy kryształy zbliźniaczonekruchy, nieprzeźroczysty, magnetycznykruchy, magnetyczny, pleochroiczny

Cyrkon

Cyrkon ( Rys. 1A) jest powszechnym minerałem akcesorycznym skał magmowych, jest częstym składnikiem odmian kwaśnych i obojętnych (zob. Skały skrajnie kwaśne i kwaśne ), [2]. Występuje zwykle w formie bardzo małych kryształów (ułamki milimetra), tylko w pegmatytach tworzy kryształy osiągające wielkości centymetrów. Jest również składnikiem skał metamorficznych.
Należy do minerałów powszechnych w środowisku osadowym. Jest nieczynny chemicznie w środowisku powierzchniowym Ziemi oraz odporny na niszczenie mechaniczne. To czyni go minerałem o wysokiej stabilności w środowisku, który wielokrotnie wchodzi w cykle sedymentacyjne [3], [4], [5].


Cyrkon jest najczęściej używanym minerałem do określania wieku skał i procesów geologicznych. Krystalizuje jako jeden z pierwszych minerałów w skałach magmowych oraz zapisuje zmiany wtórne w procesach metamorficznych. Akumuluje pierwiastki podlegające przemianom promieniotwórczym, takie jak uran, ołów i tor. Cyrkony są powszechnie używane jako „zegary geologiczne”, dzięki którym możemy szacować czas geologiczny oraz interpretować niektóre procesy geologiczne. Najstarszym minerałem, jaki znany jest ze struktur skorupy kontynentalnej jest cyrkon. Wiek jego krystalizacji, wynoszący 4,4 mld lat, został wyznaczony metodą U-Pb (zob. Skorupa kontynentalna ), [6]. Podobne właściwości ma monacyt i apatyt.

Tytanit

Tytanit ( Rys. 1B) występuje w skałach magmowych bogatych w krzemionkę [1], powszechny jest w skałach kwaśnych oraz obojętnych (zob. Skały skrajnie kwaśne i kwaśne, Skały obojętne ). Zwykle tworzy małe, nierozróżnialne makroskopowo kryształy, większe kryształy w skałach magmowych występują sporadycznie. Jest również popularnym minerałem skał metamorficznych. Z powodzeniem przechodzi do środowiska osadowego, gdzie jest stabilny i wielokrotnie wchodzi w cykle osadowe [3], [4].

Magnetyt

Magnetyt ( Rys. 1C) należy do ferromagnetyków (zob. Pole magnetyczne Ziemi ). Występuje w różnych typach skał magmowych, szczególnie powszechny jest w odmianach zasadowych i ultrazasadowych. Choć jest minerałem charakterystycznym, makroskopowo jest trudny do identyfikacji. Zwykle występuje w formie bardzo drobnych, nierozróżnialnych okiem nieuzbrojonym kryształów. Osobniki wielkości milimetrów występują rzadziej. Rozproszone drobne kryształy magnetytu nadają skale czarne lub ciemnoszare zabarwienie.
Magnetyt powszechny jest w skałach metamorficznych, gdzie tworzy kryształy różnej wielkości [3], [4], [5].

A: cyrkon, B: tytanit, C: magnetyt, D: ilmenit. A: fot. Krzysztof Szopa, B, D: fot. Marek Łodziński. Wykorzystano za zgodą autorów ; C: fot. – archiwum aut.
Rysunek 1: A: cyrkon, B: tytanit, C: magnetyt, D: ilmenit. A: fot. Krzysztof Szopa, B, D: fot. Marek Łodziński. Wykorzystano za zgodą autorów ; C: fot. – archiwum aut.

Ilmenit

Ilmenit ( Rys. 2D) jest minerałem występującym w różnych odmianach skał magmowych, często współwystępuje z hematytem i magnetytem [2]. Znany jest ze skał metamorficznych. Przechodzi do środowiska osadowego, gdzie wchodzi wielokrotnie w cykle osadowe jako minerał stabilny w środowisku [3], [4].

Tabela 2: Cechy chemiczne i fizyczne apatytu, ksenotymu i monacytu.
APATYT
KSENOTYM
MONACYT
Skład chemiczny fosforan Cafosforan Yfosforan Ce, La, Nd
Układ krystalograficznyheksagonalnytetragonalnyjednoskośny
Pokrój kryształusłupowy do tabliczkowegosłupowy do tabliczkowegosłupowy do tabliczkowego
Twardość w skali Mohsa5,04,0-5,05,0-5,5
Łupliwośćwyraźna jednokierunkowawyraźnawyraźna do niewyraźnej
Przełamnierówny, muszlowynierówny, muszlowynierówny, muszlowy
Gęstość3,16-3,22 \( g/cm^3 \)4,4-5,1 \( g/cm^3 \)4,6-5,5 \( g/cm^3 \)
Barwa bezbarwny, zabarwiony na różne kolorybezbarwny, zabarwiony na brunatno, żółto lub szarobezbarwny, zabarwiony na różne kolory, głównie w odcieniach czerwonego
Rysabiałabiałabiała
Połyskszklisty szklistyszklisty do tłustego

Apatyt

Apatyt ( Rys. 2A) jest powszechnym minerałem skał magmowych, w których tworzy zwykle małe, bezładnie rozsiane kryształy. Kryształy wielkości centymetrów wstępują głównie w pegmatytach i innych skałach związanych z etapem peneumatolitycznym i hydrotermalnym. Znany jest jako minerał wypełniający geody i druzy. Apatyt występuje również w skałach metamorficznych oraz w skałach osadowych [3], [4], [5].

Apatyt jest przykładem biominerału, czyli składnika występującego w elementach szkieletowych zwierząt. Kości i zęby kręgowców zawierają m.in. hydroksylapatyt (apatyt wzbogacony w grupę OH-), który pod względem chemicznym jest taki sam, jak występujący minerał w różnych typach skał.

Monacyt

Monacyt ( Rys. 2C) w skałach magmowych tworzy drobne kryształy. Jest składnikiem głównie skał kwaśnych, występuje też w skałach obojętnych [2]. Powszechny jest w pegmatytach, gdzie tworzy większe, makroskopowo dostrzegalne kryształy. Stanowi minerał wypełniający druzy i geody. W skałach metamorficznych jest rzadszy. Przechodzi do środowiska osadowego, gdzie jest składnikiem stabilnym i wchodzi w skład wielu generacji skał klastycznych [3], [4].

Ksenotym

Ksenotym ( Rys. 2B) powstaje w wyniku procesów magmowych, występuje głównie w skałach kwaśnych wraz z monacytem i cyrkonem. Jest składnikiem niektórych skał metamorficznych oraz osadowych okruchowych. Wchodzi w wiele cykli sedymentacyjnych i wykazuje odporność na działanie czynników wietrzeniowych. Zawiera pierwiastki promieniotwórcze [3], [4].

A: apatyt, B: ksenotym, C: monacyt. A: fot. Géry Parent, Apatite-(CaF), calcite 1.jpeg, licencja CC BY-SA 3.0, źródło: [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Apatite-(CaF),_calcite_1.jpeg|Wikimedia Commons] ; B: fot. Christian Rewitzer, Xenotime-(Y)-283009.jpg, licencja CC BY-SA 3.0, źródło: [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Xenotime-(Y)-283009.jpg|Wikimedia Commons] ; C: fot. Krzysztof Szopa. Wykorzystano za zgodą autora.
Rysunek 2: A: apatyt, B: ksenotym, C: monacyt. A: fot. Géry Parent, Apatite-(CaF), calcite 1.jpeg, licencja CC BY-SA 3.0, źródło: Wikimedia Commons(external link) ; B: fot. Christian Rewitzer, Xenotime-(Y)-283009.jpg, licencja CC BY-SA 3.0, źródło: Wikimedia Commons(external link) ; C: fot. Krzysztof Szopa. Wykorzystano za zgodą autora.

Bibliografia

1. A. Manecki, M. Muszyński: Przewodnik do petrografii, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2008.
2. A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia opisowa, Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 1984.
3. M. Borkowska, K. Smulikowski: Minerały skałotwórcze, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1973.
4. J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów, Videograf II, Katowice 1993.
5. A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Mineralpress Kraków, Kraków 2019.
6. J. W. Valley, A. J. Cavosie, T. Ushikubo, D. A. Reinhard, D. F. Lawrence, D. J. Larson, P. H. Clifton, T. F. Kelly, S. A. Wilde, D. E. Moser, M. J. Spicuzza: Hadean age for a post-magma-ocean zircon confirmed by atom-probe tomography, Nature Geoscience 2014, Vol. 7, pp. 219-223, dostęp:23.09.2021
Zaloguj się/Zarejestruj w OPEN AGH e-podręczniki
Czy masz już hasło?

Hasło powinno mieć przynajmniej 8 znaków, litery i cyfry oraz co najmniej jeden znak specjalny.

Przypominanie hasła

Wprowadź swój adres e-mail, abyśmy mogli przesłać Ci informację o nowym haśle.
Dziękujemy za rejestrację!
Na wskazany w rejestracji adres został wysłany e-mail z linkiem aktywacyjnym.
Wprowadzone hasło/login są błędne.